Ο Πόρφυρας

"Kοντά 'ναι το χρυσόφτερο και κατά δω γυρμένο,       π' άφησε ξάφνου το κλαδί για του γιαλού την πέτρα κι εκεί γρικά της θάλασσας και τ' ουρανού τα κάλλη κι εκεί τραβά τον ήχο του μ' όλα τα μάγια πόχει. Γλυκά 'δεσε τη θάλασσα και την ερμιά του βράχου        κι α δεν είν' ώρα για τ' αστρί θε να συρθεί και νά 'βγει. (Xιλιάδες άστρα στο λουτρό μ' εμέ να στείλ' η νύχτα !). Πουλί πουλάκι που λαλείς μ' όλα τα μάγια πόχεις, ευτυχισμός α δέν ειναι το θαύμα της φωνής σου, καλό δεν άνθισε στη γη, στον ουρανό, κανένα.                 Δεν το 'λπιζα να 'ν' η ζωή μέγα καλό και πρώτο ! Aλλ' αχ, αλλ' αχ, να μπόρουνα σαν αστραπή να τρέξω, ακόμ', αφρέ μου, να βαστάς και να 'μαι γυρισμένος με δυο φιλιά της μάνας μου, με φούχτα γη της γης μου !". Kι η φύσις όλη τού γελά και γένεται δική του. Eλπίδα, τον αγκάλιασες και του κρυφομιλούσες και του σφιχτόδεσες το νου μ' όλα τα μάγια πόχεις. Nιος κόσμος όμορφος παντού χαράς και καλοσύνης. Aλλ' απαντούν τα μάτια του τρανό θεριό πελάγου κι αλιά, μακριά 'ναι το σπαθί, μακριά 'ναι το τουφέκι ! Kοντά 'ν' εκεί στο νιον ομπρός ο τίγρης του πελάγου· αλλ' όπως έσκισ' εύκολα βαθιά νερά κι εβγήκε κατά τον κάτασπρο λαιμό που λάμπει ωσάν τον κύκνο, κατά το στήθος το πλατύ και το ξανθό κεφάλι, έτσι κι ο νιος ελεύτερος, μ' όλες τες δύναμές του, της φύσης από τσ' όμορφες και δυνατές αγκάλες, οπού τον εγλυκόσφιγγε και του γλυκομιλούσε, ευτύς ενώνει στο λευκό γυμνό κορμί π' αστράφτει, την τέχνη του κολυμπιστή και την ορμή της μάχης. Πριν πάψ' η μεγαλόψυχη πνοή χαρά γεμίζει:                 Άστραψε φως κι εγνώρισεν ο νιος τον εαυτό του. Aπομεινάρι θαυμαστό ερμιάς και μεγαλείου, όμορφε ξένε και καλέ και στον ανθό της νιότης, άμε και δέξου στο γιαλό του δυνατού την κλάψα.
Διονύσιος Σολωμός

ΕΙΠΑΝ....

• Η δικαιοσύνη στη ζωή και στη συμπεριφορά της Πολιτείας είναι δυνατή μόνο εάν πρώτα κατοικεί στις καρδιές και στις ψυχές των πολιτών.                                                                                                                                                                                        ΠΛΑΤΩΝ

Ο Παπαγάλος

 

Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα

ο παπαγάλος είπε ξαφνικά:

«Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά.

Τι κάθομαι δω πέρα;»

Την πράσινή ζακέτα του φορεί

και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,

για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.

Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,

ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,

και τους λέει: Καλησπέρα.

Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.

Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!

Θα 'ναι σοφός πολύ μεγάλος

αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.

Απ' τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει

πόσα βιβλία μαζί του να 'χει φέρει,

με τι σοφούς εμίλησε, και πόσα

να ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα…

«Κυρ - παπαγάλε, θα 'χουμε την τύχη

ν' ακούσουμε τι λες και παρά πέρα;»

Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει

μα τι να πει; Ξανάπε: «Καλησπέρα.»



Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Ένας σκοπός στη ζωή, φάρμακο κατά άνοιας και Αλτσχάιμερ

Ο σκοπός στη ζωή, το πιο φθηνό «φάρμακο» κατά άνοιας και Αλτσχάιμερ.

Το να έχει ο άνθρωπος ένα σταθερό σκοπό στη ζωή του, μπορεί να τον προστατεύσει καλύτερα από την άνοια και το Αλτσχάιμερ όσο περνάνε τα χρόνια, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι οι ηλικιωμένοι πρέπει να μην έχουν απάθεια και κατάθλιψη, αλλά, αντίθετα, να αισθάνονται ότι ζουν για κάποιο σκοπό.Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Πατρίτσια Μπόιλ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ρας του Σικάγο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ψυχιατρικό περιοδικό «Archives of General Psychiatry» του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, διαπίστωσαν ότι, για κάποιο λόγο, όσοι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο από τους άλλους ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους, είναι αυτοί που, ακόμα κι αν έχουν στον εγκέφαλό τους τα φυσικά σημάδια της άνοιας και του Αλτσχάιμερ, τα καταφέρνουν καλύτερα να μην επηρεάζονται αρνητικά από αυτά. Οι ερευνητές μελέτησαν τα τεστ που είχαν δοθεί σε περίπου 250 ηλικιωμένους, οι οποίοι αργότερα πέθαναν και οι εγκέφαλοί τους ελέγχθηκαν μέσω νεκροψίας για να διαπιστωθεί σε ποιό βαθμό ήταν προχωρημένη η εξάπλωση των σημαδιών της άνοιας. Προτού οι συμμετέχοντες πεθάνουν, οι ερευνητές τούς είχαν ζητήσει να προσδιορίσουν κατά πόσο αισθάνονται ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους και αν βρίσκουν συγκεκριμένο νόημα σε αυτήν. Η ύπαρξη στόχου θεωρείται από τους ψυχολόγους δείκτης ψυχικής υγείας και ικανοποίησης στην προσωπική ζωή. 'Εδωσαν ένα ψυχολογικό τεστ στους ηλικιωμένους από το οποίο αξιολόγησαν σε ποιό βαθμό οι τελευταίοι όντως αισθάνονταν ότι ζουν για κάποιο σκοπό. Η μεταθανάτια μελέτη του εγκεφάλου των ατόμων αυτών επέτρεψε στους επιστήμονες να συσχετίσουν το ψυχικό βίωμα καθενός, όσον αφορά το σκοπό και την αξία της ζωής του, με την μεταθανάτια κατάσταση του εγκεφάλου του. Όπως διαπιστώθηκε, ακόμα και ανάμεσα σε εκείνους τους ηλικιωμένους που είχαν πολλά σημάδια άνοιας (τις χαρακτηριστικές «πλάκες» που προκαλούν το θάνατο των νευρωνικών εγκεφαλικών κυττάρων), όσοι, όσο ζούσαν, αισθάνονταν ότι είχαν ένα σκοπό, ήσαν αυτοί που επηρεάζονταν λιγότερο αρνητικά από την πρόοδο της νευροεκφυλιστικής νόσου και τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, τα άτομα μ’ ένα σκοπό στη ζωή τους είχαν περίπου 30% βραδύτερη επιδείνωση των νοητικών λειτουργιών τους σε σχέση με όσους σε μικρό μόνο βαθμό θεωρούσαν ότι ζούσαν για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Δεν είναι ακόμα σαφές για ποιό λόγο και μέσα από ποιό βιολογικό μηχανισμό ο σκοπός στη ζωή συσχετίζεται με την καλύτερη υγεία του εγκεφάλου στα γεράματα. Εξάλλου, από την μελέτη προκύπτει ότι οι πιο μορφωμένοι φαίνεται να είναι πιο ικανοί στο να επιβραδύνουν την άνοια. Πηγή: ΑΜΠΕ (Εφημερίδα Καθημερινή)