Θερμοπύλες

    Παραθέτω ξανά αυτό το υπέροχο ποίημα, του μεγάλου μας ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, με την ελπίδα, κυρίως η νέα γενιά, να το έχει ως οδηγό στη ζωή, να φέρονται οι νέοι μας πάντα με τιμιότητα, να είναι γενναίοι, να θέτουν αγνούς, τίμιους και λαμπρούς στόχους, να είναι σταθεροί στα πιστεύω τους και πάντα να αγαπούν, να σέβονται  και να βοηθούν τους συνανθρώπους τους.

Έστω και αν προβλέπουν, όπως λέει και ο ποιητής "πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
                                                                                     κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε"
  
                                                                                                                           



Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
 
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.



Κωνσταντίνος Π. Καβάφης