Κική Δημουλά

Η Κική Δημουλά (Αθήνα 6 Ιουνίου 1931) είναι Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης.

Βιογραφία

Το πατρικό της όνομα είναι Βασιλική Ράδου και κατοικεί στην Αθήνα. Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, το Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957). Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1949 έως και το 1973.

Διακρίσεις

• 2001, Χρυσός Σταυρός του Tάγματος της Tιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
• 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών —η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας.

Βραβεία

• 1964(;), Eύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Eπί τα ίχνη.
• 1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
• 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
• 1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
• 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
• 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), για το σύνολο του έργου της.
• 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.

Έργο

Η αγάπη είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας.

Κική Δημουλά

Μάνα, λες να είναι κληρονομική η πραγματικότης;

Κική Δημουλά

Ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν γρίφων

φεύγω ἥσυχη.

∆ὲν ἔχω βλάψει στὴ ζωή μου αἴνιγμα:

δὲν ἔλυσα κανένα.

Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Πολωνικά, τα Βουλγαρικά, τα Γερμανικά και τα Σουηδικά.

Εργογραφία

Ποιητικές συλλογές

• Ποιήματα, 1952 (αποκηρυγμένα)
• Έρεβος, 1956, Στιγμή 1990
• Ερήμην, Δίφρος 1958, Στιγμή 1990
• Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989
• Το λίγο του κόσμου, 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1990
• Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989
• Χαίρε ποτέ, Στιγμή 1988
• Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994
• Ποιήματα, Ίκαρος 1998 (Συγκεντρωτκή έκδοση· περιλαμβάνονται όλες οι προηγούμενες συλλογές εκτός από τα Ποιήματα.)
• Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998
• Ήχος απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001
• Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος 2005
• Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος 2007 (Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη.)
• Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007
• Τα εύρετρα, Ίκαρος 2010

Πεζά

• Ο φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004 (Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της.)
• Εκτός σχεδίου, Ίκαρος 2005 (Επιλογή πεζών κειμένων.)
• Έρανος σκέψεων, Ίκαρος 2009 (Η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουαρίου 2009.)

wikipedia.org