ΠΕΡΙ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ

   Η αναισχυντία μπορεί να οριστεί ως καταφρόνηση της κοινής γνώμης χάριν του αισχρού κέρδους.

Να λοιπόν τι λογής άνθρωπος είναι ο αναίσχυντος.

Πρώτον μεν πηγαίνει να δανειστεί χρήματα από άνθρωπο, στον οποίο δεν πλήρωσε προηγούμενο χρέος του. 

Έπειτα, αφού θυσιάσει στους θεούς, αυτός μεν δειπνεί στο σπίτι άλλου, τα δε κρέατα αλατίζει και τα αποθηκεύει.

(Ενώ δειπνεί σε ξένο σπίτι) προσκαλεί τον δούλο που τον συνοδεύει, παίρνει από το τραπέζι ψωμί και κρέας, τα δίνει σε αυτόν και λέει, ενώ τον ακούν όλοι «χόρτασε καλά Τίβειε».

Όταν αγοράζει κρέας, θυμίζει στον κρεοπώλη αν του φάνηκε ποτέ χρήσιμος σε τίποτε, και αφού σταθεί κοντά στη ζυγαριά ρίχνει σ’ αυτήν προ πάντων κρέας, αν δε αποτύχει, κανένα κόκκαλο για τον ζωμό. Κι αν μεν το πάρει, έχει καλώς, ει δε μη , αρπάζει από το τραπέζι (του κρεοπώλη) κανένα εντεράκι και φεύγει γελώντας.

Όταν αγοράσει για τους ξένους του εισιτήρια για το θέατρο, πηγαίνει κι ο ίδιος χωρίς να πληρώσει, και την επομένη οδηγεί εκεί και αυτά τα παιδιά του με τον παιδαγωγό τους.

Αν κανείς αγοράσει φθηνά πράγματα και τα φέρει στο σπίτι του, ζητά να δώσει ένα μέρος και σ’ αυτόν.

Όταν πάει στον γείτονά του να δανειστεί κριθάρι ή άχυρο, τον αναγκάζει να του τα μεταφέρει στο σπίτι του.

Είναι δε ικανός και μέσα σε δημόσιο λουτρό να πλησιάσει τα χαλκεία (όπου θερμαίνεται το νερό) και αφού βυθίσει ένα μικρό κάδο, παρά τις διαμαρτυρίες του λουτράρη, να περιχυθεί ο ίδιος και φεύγοντας να πει σε αυτόν ότι έχει λουστεί και «εκεί δε σου χρωστώ τίποτε».  

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ